ประเทศในเอเชียหลายประเทศ (ส่วนใหญ่เป็นญี่ปุ่น จีน และเกาหลี) เป็นไฟโคฟาจ กล่าวคือ พวกเขารวมสาหร่ายไว้ในเมนูประจำวันมาตั้งแต่สมัยโบราณ พวกเขาเป็นและยังคงเป็นอาหารยอดนิยมที่มีรสชาติและคุณภาพทางโภชนาการที่ยอดเยี่ยม ซึ่งคิดเป็นสัดส่วนมากถึง 20% ของการบริโภคอาหารในแต่ละวันของประชากรชาวญี่ปุ่นในปัจจุบัน (Simoons, 1991) ในประเทศนี้เองที่พบร่องรอยของสาหร่ายทะเล (หรือไคโซ ) ผสมกับกระดูกปลาและเศษเปลือกหอยในการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์จากตระกูลโจมง ความเจริญรุ่งเรืองของอาหารสาหร่ายทะเลไอริช เพื่อแสดงให้เห็นถึงพัฒนาการสมัยใหม่ของอาหารสาหร่ายตามประเพณีที่มีมายาวนานนับศตวรรษ เราใช้อาหารสาหร่ายไอริชเป็นตัวอย่าง สาหร่ายทะเลเป็นอาหารในไอร์แลนด์มีความเชื่อมโยงกับความขาดแคลนมานานหลายศตวรรษ สาหร่ายเกาหลี และสิ่งนี้ไม่เคยมีหลักฐานใดมากไปกว่าในช่วงที่เกิดความอดอยากจากมันฝรั่งซึ่งสร้างความเสียหายให้กับเกาะแห่งนี้ในศตวรรษที่ 19 พวกที่ไม่มีอะไรจะกินก็คุ้ยหาชายฝั่งและกินเพื่อความอยู่รอด และความทรงจำพื้นบ้านที่เกี่ยวข้องกับความอดอยากครั้งใหญ่ยังคงมีอยู่ ตำราสาหร่าย มีหนังสือเกี่ยวกับการทำอาหารสาหร่ายหลายเล่ม หนังสือบางเล่มกล่าวถึงโภชนาการและคุณประโยชน์ต่อสุขภาพของสาหร่ายทะเล (Arasaki and Arasaki, 1983, Pereira, 2016, Pereira, 2018) และหนังสืออื่นๆ ที่มาจากขบวนการอาหารเพื่อสุขภาพแบบองค์รวม