หมายความว่าสายพันธุ์เหล่านี้อาจแก่ช้ามากหรือไม่เลยก็ได้ ผู้ที่มีอายุน้อยที่สอดคล้องกันเหล่านี้บางตัวรวมถึงเต่ากรีก ( Testudo graeca ) และเต่าบึงดำ ( Siebenrockiella crassicollis ) เต่ายักษ์อัลดาบรา ( Aldabrachelys gigantea) แสดงอัตราการชราภาพเล็กน้อยและอายุขัยเฉลี่ยยาวนานเป็นพิเศษที่ 60 ปีขึ้นไปเมื่อถูกกักขัง เต่ากาลาปากอส เต่า  ( Chelonoidis ไนเจอร์ ) หนึ่งในสายพันธุ์ที่นักวิทยาศาสตร์ Charles Darwin ศึกษาระหว่างการเดินทางไปเกาะที่มีชื่อเดียวกันในปี 1835 ก็มีอายุเฉลี่ย 60 ปีขึ้นไปเช่นกัน การศึกษาครั้งที่สองดำเนินการโดยกลุ่มวิจัยอื่น ดูที่อายุของประชากรในป่า สมมติฐานหนึ่งที่ว่าทำไมเต่าจึงแก่ช้ามีมานานแล้วว่าเนื่องจากพวกมันเป็นสัตว์เลือดเย็น พวกมันจึงไม่ต้องใช้พลังงานในการรักษาอุณหภูมิของร่างกาย ซึ่งอาจช่วยให้พวกมันส่งพลังงานโดยตรงไปยังการซ่อมแซมเซลล์ Beth Reinke นักชีววิทยาแห่งมหาวิทยาลัย Northern Illinois และผู้เขียนนำ Beth Reinke ผู้เขียนร่วมและ David Miller นักนิเวศวิทยาประชากรสัตว์ป่าแห่งรัฐ Pennsylvania