เอกภพก่อนหน้านี้พังทลายลงในภาวะเอกฐานที่เริ่มต้นขึ้นเอง แนวคิดนี้เรียกว่า Big Bounce ถูกเสนอครั้งแรกในปี 1960โดยนักวิจัยของ Princeton Robert Dicke และ James Peebles ผู้เสนอแนวคิดนี้บางคนกล่าวว่าเอกภพของเรานั้นไม่มีที่สิ้นสุด ต้องผ่านวัฏจักรของการล่มสลายและการขยายตัวที่ไม่มีวันจบสิ้น (และนั่นหมายความว่าเรากำลังรอการล่มสลายอีกครั้ง) นักวิจารณ์กล่าวว่าหลักการของเอนโทรปีไม่อนุญาตให้เอกภพพังทลายลงเป็นภาวะเอกฐานและเกิดขึ้นอีกครั้ง และผู้เสนอยอมรับ ดวงอาทิตย์ดับ ว่าจำเป็นต้องมีฟิสิกส์ใหม่บางอย่างจึงจะสมเหตุสมผล แต่อย่างที่เราเห็น ทฤษฎีก่อนบิกแบงอื่น ๆ อีกมากมายก็เช่นกัน เอกภพกำลังจำศีลจนกระทั่งบางสิ่งทำให้มันเคลื่อนไหว แนวคิดนี้กล่าวว่าเอกภพก่อนบิกแบงเป็นพื้นที่เล็กๆ แบนๆ ที่มีความดันสูงซึ่ง สามารถแพร่กระจายได้ หรือเสถียรจนกระทั่งพบสภาวะที่เสถียรยิ่งกว่าเดิม นั่นคือวิธีที่กองไพ่อาจตั้งอยู่อย่างมั่นคงตลอดไปจนกระทั่ง สายลมผ่านเข้ามา เมื่อถึงจุดหนึ่ง สายลม ก็พัดผ่านเข้ามา มันหยุดการแพร่กระจายและขยายไปสู่จักรวาลที่เรารู้จัก ทฤษฎีนี้ไม่ได้ละเมิดกฎของเอนโทรปี แต่ก็ไม่ได้อธิบายปัญหาของเอนโทรปีในเอกภพปัจจุบันของเราเช่นกัน