การโบยบินของผีเสื้อยังคงเป็นเรื่องลึกลับสำหรับนักวิจัย เนื่องจากปีกของผีเสื้อที่ใหญ่และกว้างผิดปกติเมื่อเทียบกับขนาดลำตัว ตอนนี้นักวิจัยที่ Lund University ในสวีเดนได้ศึกษาอากาศพลศาสตร์ของผีเสื้อในอุโมงค์ลม ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าผีเสื้อใช้เทคนิคการตบมือที่มีประสิทธิภาพสูง ดังนั้นจึงใช้ปีกที่เป็นเอกลักษณ์ของพวกมัน สิ่งนี้ช่วยให้พวกมันออกตัวได้อย่างรวดเร็วเมื่อต้องหลบหนีผู้ล่า การศึกษาอธิบายถึงประโยชน์ของทั้งรูปร่างปีกและความยืดหยุ่นของปีก นักวิจัยของ Lund ศึกษาการกระพือปีกของผีเสื้อที่บินอย่างอิสระระหว่างบินขึ้นในอุโมงค์ลม ในช่วงจังหวะยกขึ้น ถ้วยปีก ทำให้เกิดช่องอากาศระหว่างปีกทั้งสอง เมื่อปีกชนกัน อากาศจะถูกดันออก ส่งผลให้เครื่องบินพุ่งถอยหลังเพื่อขับเคลื่อน ผีเสื้อ ไปข้างหน้า จังหวะปีกที่ลดลงมีหน้าที่อีกอย่างหนึ่ง ผีเสื้อจะลอยอยู่ในอากาศและไม่ตกลงมาที่พื้น นักวิจัยได้อธิบายถึงการชนกันของปีกเมื่อเกือบ 50 ปีที่แล้ว แต่ในการศึกษานี้เท่านั้นที่มีการทดสอบทฤษฎีกับผีเสื้อจริงในการบินอย่างอิสระ จนถึงขณะนี้ มีการรับรู้กันโดยทั่วไปว่าปีกผีเสื้อไม่มีประสิทธิภาพด้านอากาศพลศาสตร์ อย่างไรก็ตาม นักวิจัยแนะนำว่าความจริงแล้วตรงกันข้าม "การที่ปีกหุบลงเมื่อผีเสื้อตบกัน ทำให้จังหวะปีกมีประสิทธิภาพมากขึ้น มันเป็นกลไกที่สง่างามที่ล้ำหน้ากว่าที่เราจินตนาการไว้มาก และมันก็น่าทึ่งมาก ผีเสื้อได้รับประโยชน์จากเทคนิคนี้เมื่อพวกเขาต้องใช้ ออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อหลบหนีจากผู้ล่า” นักวิจัยชีววิทยา Per Henningsson ผู้ศึกษาแอโรไดนามิกส์ของผีเสื้อร่วมกับเพื่อนร่วมงาน Christoffer Johansson กล่าว