สงครามปฏิวัติฝรั่งเศส , ชื่อเรื่องของการสู้รบระหว่างฝรั่งเศสและหนึ่งหรือหลายมหาอำนาจในยุโรประหว่างปี พ.ศ. 2335 ถึง พ.ศ. 2342 จึงประกอบด้วยเจ็ดปีแรกของช่วงสงครามที่ดำเนินต่อไปจนถึงสงครามนโปเลียนจนถึง การสละราชสมบัติของ นโปเลียนในปี พ.ศ. 2357 กับปีแห่งการหยุดชะงักภายใต้ความสงบสุขของอาเมียง ( 1802–03). สิ้นปี ค.ศ. 1799 อาจถือเป็นจุดแบ่งระหว่างช่วงการปฏิวัติ การสู้รบ และนโปเลียนของความขัดแย้ง เนื่องจากในปีนั้นสถานกงสุลของนโปเลียน โบนาปาร์ตได้ก่อตั้งขึ้น  ในขณะที่การทำสงครามโดยทั่วไปดำเนินการด้วยเหตุผลทางการเมือง สงครามปฏิวัติฝรั่งเศสนั้นยอดเยี่ยมสำหรับระดับที่เกี่ยวข้องกับการพิจารณาทางการเมือง สิ่งเหล่านี้เกี่ยวข้องเหนือสิ่งอื่นใดกับการปรากฏตัวในฝรั่งเศส และการที่ฝรั่งเศสกำหนดรัฐใกล้เคียง การเปลี่ยนแปลงพื้นฐานในโครงสร้างของรัฐและสังคม ไม่มีสงครามยุโรปอื่นใดที่แสดงถึงความสนิทสนมหรือความแปลกใหม่ในแรงจูงใจทางการเมือง สงครามนโปเลียนซึ่งเกิดขึ้นจากสงครามที่ดำเนินการโดยสาธารณรัฐฝรั่งเศสครั้งแรก มีลักษณะเฉพาะตามขอบเขตที่พวกเขารักษาและขยายนวัตกรรมทางการเมืองและสังคมของการปฏิวัติฝรั่งเศส. จะเห็นว่าสถานการณ์ทางการเมืองในฝรั่งเศสปฏิวัติผลักดันให้รัฐบาลใหม่ทำสงครามกับประเทศเพื่อนบ้าน และหลักคำสอนของการปฏิวัติฝรั่งเศสรวมถึงนโยบายขยายอำนาจ