ในยุคแรก ๆ เห็นได้ชัดว่าผู้สวรรคตไม่ได้มีเพียงวัตถุที่จำเป็นทุกประเภทเท่านั้น แต่ยังรวมถึงคนรับใช้จริง ๆ ซึ่งถูกประหารชีวิตในเวลาฝังศพเพื่อที่พวกเขาจะได้รับใช้เจ้านายของตนต่อไป โดยทั่วไปคือ สุสาน หลุมฝังศพของราชินี Shub-Ad of Ur (ช่วงต้นราชวงศ์ในเมโสโปเตเมียประมาณ2900–2334ก่อนคริสต์ศักราช ) ซึ่งมีศพของผู้ร่วมงานมากกว่า 60 คน อย่างไรก็ตาม กลายเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นที่จะมีรูปปั้นหรือภาพวาดแทนมนุษย์ นี่คือการปฏิบัติส่วนใหญ่สุสานอียิปต์  และจากภาพวาดและรูปปั้นดังกล่าว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสุสานเก่าและยุคกลางของราชอาณาจักร คุณจะได้ภาพที่สดใสของชีวิตชาวอียิปต์