มีสองรูปแบบที่แตกต่างกันสำหรับแม่เหล็ก ขั้วแม่เหล็กและกระแสอะตอม แม้ว่าในหลายๆ จุดประสงค์ จะสะดวกที่จะคิดว่าแม่เหล็กมีขั้วแม่เหล็กเหนือและใต้ที่แตกต่างกัน แต่แนวคิดของขั้วไม่ควรใช้ตามตัวอักษร: มันเป็นเพียงวิธีการอ้างถึงปลายทั้งสองที่แตกต่างกันของแม่เหล็ก แม่เหล็กไม่มีอนุภาคเหนือหรือใต้ที่แตกต่างกันบนฝั่งตรงข้าม หากแท่งแม่เหล็กแตกออกเป็นสองชิ้น เพื่อพยายามแยกขั้วเหนือและขั้วใต้ออก ผลลัพธ์ที่ได้คือแท่งแม่เหล็กสองแท่ง ซึ่งแต่ละแท่งจะมีทั้งขั้วเหนือและขั้วใต้ อย่างไรก็ตาม นักแม่เหล็กมืออาชีพใช้วิธีแบบขั้วแม่เหล็กรุ่นหนึ่งในการออกแบบ แม่เหล็ก ถาวร [ จำเป็นต้องอ้างอิง ] ในแนวทางนี้ความแตกต่างของการทำให้เป็นแม่เหล็ก ∇· M ภายในแม่เหล็กถือเป็นการกระจายของขั้วแม่เหล็ก นี่เป็นการอำนวยความสะดวกทางคณิตศาสตร์และไม่ได้หมายความว่ามีขั้วเดียวในแม่เหล็ก หากทราบการกระจายตัวของขั้วแม่เหล็ก แบบจำลองขั้วจะให้สนามแม่เหล็ก H . นอก สนามแม่เหล็ก สนามBจะเป็นสัดส่วนกับHในขณะที่ภายในสนามแม่เหล็กจะต้องเพิ่มเข้าไปในH ส่วนขยายของวิธีการนี้ซึ่งอนุญาตให้ใช้ประจุแม่เหล็กภายในได้ถูกนำมาใช้ในทฤษฎีของเฟอร์โรแมกเนติก