เรื่องราวของปฏิสัมพันธ์ที่ไม่เหมือนใครและความรู้สึกระหว่างช้างกับการตายของพวกมันเป็นเรื่องราวที่คุ้นเคยกันดีของสายพันธุ์นี้ แต่จนถึงขณะนี้ยังขาดการศึกษาอย่างครอบคลุมเกี่ยวกับปฏิสัมพันธ์เหล่านี้ การทบทวนเอกสารการสังเกตการณ์ภาคสนามของช้างที่ซากสัตว์เมื่อเร็วๆ นี้ เผยให้เห็นรูปแบบพฤติกรรมของช้างที่มีต่อซากช้าง โดยไม่คำนึงถึงความแข็งแกร่งของความสัมพันธ์ในอดีตกับตัวที่เสียชีวิต การค้นพบนี้ตีพิมพ์ในวารสารระบุว่าช้างแสดงความสนใจโดยทั่วไปต่อซากของพวกมัน แม้ว่าร่างกายจะเน่าเปื่อยไปนานแล้วก็ตาม และแม้ว่าช้างที่ทำการศึกษาจะไม่ได้ผูกพันใกล้ชิดกับซากที่ตายแล้วก็ตาม พฤติกรรมที่พบได้บ่อยที่สุด คือ การเข้าไปใกล้ผู้ตาย การสัมผัส และตรวจดูซากสัตว์ ช้างดูเหมือนจะใช้ประสาทสัมผัสขั้นสูงในการดมกลิ่นเพื่อระบุตัว คนตาย และสังเกตได้ว่าพวกมันส่งเสียงร้องและพยายามยกหรือดึงช้างที่เพิ่งตายที่เพิ่งล้ม “การพบเห็นช้างมีปฏิสัมพันธ์กับช้างที่ตายแล้วทำให้หนาวเหน็บถึงสันหลัง เนื่องจากพฤติกรรมดังกล่าวบ่งบอกถึงความรู้สึกขั้นสูงได้อย่างชัดเจน” วิตเท็มเยอร์กล่าว "นี่เป็นหนึ่งในแง่มุมอันงดงามของช้างที่เราสังเกตเห็น แต่ไม่สามารถเข้าใจได้ทั้งหมด" เมื่อทักทายกันหลังจากแยกจากกัน ช้างมีส่วนร่วมในการสำรวจกลิ่นและสัมผัสเป็นเวลานาน ซึ่งบ่งบอกว่าพวกมันอัพเดทข้อมูลทางสังคมและเชิงพื้นที่อยู่ตลอดเวลา เป็นไปได้ว่าพฤติกรรมของช้างต่อซากมีจุดประสงค์เดียวกันกับที่ช้างมีปฏิสัมพันธ์และมีความหมายที่สำคัญต่อการอยู่รอดของแต่ละคน