แนวคิดที่สำคัญสำหรับฉนวนของไหลคือเวลาการคลายตัวแบบคงที่ ซึ่งคล้ายกับค่าคงที่ของเวลา (tau) ภายในวงจรRC สำหรับวัสดุฉนวน คือ อัตราส่วนของค่าคงที่ไดอิเล็กตริกสถิตหารด้วยค่าการนำไฟฟ้าของวัสดุ สำหรับของไหลไฮโดรคาร์บอน บางครั้งประมาณได้โดยการหารเลข 18 ด้วยค่าการนำไฟฟ้าของของไหล ดังนั้นของไหลที่มีค่าการนำไฟฟ้า 1 pS/cm (100 pS/m) จะมีเวลาผ่อนคลายประมาณ 18 วินาที ประจุส่วนเกินภายในของไหลจะกระจายออกไปเกือบหมดหลังจากเวลาคลายตัว 4 ถึง 5 เท่า หรือ 90 วินาทีสำหรับของไหลในตัวอย่างข้างต้น การสร้างประจุไฟฟ้าจะเพิ่มขึ้นที่ความเร็วของของไหลที่สูงขึ้นและเส้นผ่านศูนย์กลางท่อที่ใหญ่ขึ้น ซึ่งมีความสำคัญมากในท่อขนาด 8 นิ้ว (200 มม.) หรือใหญ่กว่า การสร้างประจุ ไฟฟ้าสถิต ในระบบเหล่านี้ควบคุมได้ดีที่สุดโดยการจำกัดความเร็วของของไหล มาตรฐานอังกฤษ BS PD CLC/TR 50404:2003 (เดิมคือ BS-5958-Part 2) หลักปฏิบัติสำหรับการควบคุมไฟฟ้าสถิตที่ไม่พึงประสงค์กำหนดขีดจำกัดความเร็ว เนื่องจากมีผลกระทบอย่างมากต่อค่าคงที่ไดอิเล็กตริก ความเร็วที่แนะนำสำหรับของไหลไฮโดรคาร์บอนที่มีน้ำควรจำกัดไว้ที่ 1 เมตร/วินาที การยึดเกาะและการต่อลงดินเป็นวิธีปกติที่สามารถป้องกันการสะสมของประจุได้ สำหรับของไหลที่มีค่าการนำไฟฟ้าต่ำกว่า 10 pS/m การยึดเกาะและการต่อลงดินไม่เพียงพอสำหรับการกระจายประจุ และอาจจำเป็นต้องใช้สารเติมแต่งป้องกันไฟฟ้าสถิตย์