นักวิจัยมุ่งเน้นไปที่ไขมันชนิดหนึ่งที่พบในเลือดของหนูที่เลี้ยงด้วยอาหารคีโตเจนิก ซึ่งก็คือกรดปาล์มิติก ซึ่งพบได้ทั่วไปในไขมันสัตว์และผลิตภัณฑ์จากนม ที่น่าสังเกตคือ หนูที่กินอาหารปกติซึ่งถูกฉีดกรดปาล์มิติกก็มีโอกาสติดเชื้อได้ง่ายขึ้นเช่นกัน เป็นเพียงการสัมผัสกับ ไขมัน อิ่มตัวชนิดนี้ที่ทำให้พวกเขาไวต่อการติดเชื้อในกระแสเลือดมากขึ้น เนเปียร์กล่าว ความคิดที่ว่าคุณอาจมีไขมันเฉพาะในอาหารของคุณซึ่งจะทำให้เกิดโรคร้ายแรงนั้นช่างเหลือเชื่อ เนเปียร์และทีมของเธอทำการทดลองต่อไปว่าระดับกรดปาล์มมิติกสูงแค่ไหนที่สามารถทำให้เกิดภาวะติดเชื้อได้ เงื่อนงำแรกของพวกเขาเกิดขึ้นเมื่อพวกเขาสังเกตเห็นว่าหนูที่กินอาหารตะวันตก หนูที่กินอาหารที่เป็นคีโตเจนิก และหนูที่ได้รับการรักษาด้วยกรดปาล์มิติก ล้วนมีระดับของไซโตไคน์ที่ทำให้เกิดการอักเสบ ฮอร์โมนภูมิคุ้มกันวิทยาที่อาจทำให้เกิดไข้และการอักเสบของระบบระหว่างการติดเชื้อ