สิ่งนี้จะป้องกันไม่ให้เกิดการทำงานร่วมกันระหว่างเซลล์อีกสองชนิด เซลล์สโตรมัลและเซลล์เยื่อบุผิว ซึ่งจำเป็นสำหรับเนื้อเยื่อในการรักษา นักวิจัยได้ศึกษารูปแบบการทดลองของลำไส้ใหญ่และเนื้อเยื่อจากผู้ป่วยที่เป็นโรคลำไส้ใหญ่อักเสบชนิดเป็นแผล โดยใช้วิธีการ ภูมิคุ้มกัน ต่างๆ ในการวิเคราะห์จำนวนเซลล์ โดยเน้นเป็นพิเศษว่าเซลล์ B ส่งผลต่อการรักษาเยื่อบุลำไส้อย่างไร พวกเขาพบว่าหนูที่ไม่มีเซลล์ B ฟื้นตัวได้เร็วกว่ามากหลังจากความเสียหายของลำไส้มากกว่าหนูทั่วไป การค้นพบว่าเซลล์ B ดูเหมือนจะทำอันตรายมากกว่าผลดีในการอักเสบของลำไส้ใหญ่อาจมีความสำคัญต่อการรักษา IBD ตอนนี้เราต้องการทดสอบว่าการทำให้บีเซลล์หมดในช่วงเวลาที่กำหนดสามารถทำงานกับ IBD ได้หรือไม่ นอกจากนี้ เรายังจำเป็นต้องค้นหาว่าการสะสมของบีเซลล์สามารถส่งผลดีในระยะยาวได้หรือไม่ เช่น โดยการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบของแบคทีเรียใน ทางเดินอาหาร